เลิกงานแล้ว
จะหกโมงแล้ว
อึ่งอ่างร้อง อื้ดดด อื้ดดดด
ตกลงอึ่งอ่าง หรือรถเสียเนี่ย 555
ใช้สายตาในการทำงานเยอะ จ้องคอมฯ ไม่สบายตาเลย
วันนี้เป็นแม่ค้า ลืมออเดอร์บ้าง แหม่ แย่จริงๆเลยเรา
สนุกดีเหมือนกันนะ หาตังด้วยแรงตัวเอง
วันจันทร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557
วันนีัฝนตก
วันอังคารที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2557
เรียงร้อยเรื่องราวชีวิต ที่ขาดหาย
กำลังหารูป เพื่อเรียงร้อยเรื่องราว ว่ามีรักมากมายพร้อมที่จะมอบให้น้องขวัญ
...(ตาลายหาก้อปปี้รูป จากเพื่อน อาจจะไม่ได้ใส่เครดิต ค่อยว่ากันเนาะ เพื่อนกานๆ
คิดถึงเพื่อน)
ฉันพอจะเข้าใจการสูญเสีย......ในวันนั้น เมื่อมันผ่านไป...
นิยามคำว่า "รัก" "คิดถึง" "ห่วงใย" หรือ "สุข" "ทุกข์"
นิยามของคำเหล่านี้ จะเปลี่ยนไปตลอดกาล
แต่เรายังคงอยู่ต่อไป เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ของครอบครัว และคนรอบข้าง
.....แม้ทุกๆอย่างจะเปลี่ยน แต่เราจะมีสิ่งใหม่มาทดแทน อยู่ และก้าวไปข้างหน้า ด้วยรักที่เรามีให้เขา เป็นคนดีให้คนที่เรารักได้ชื่นใจ
วันนี้งานหนัก เหนื่อยดี นานๆมีที ธรรมดาชีวิต ใช้ความคิดเยอะบ้าง บางเวลา
to be continued
(_ _)zzZZZ
วันจันทร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557
พอดีๆ เรียบง่าย
....เอ่อ....เข้ามาเขียนบล็อก เป็นครั้งที่ 2
คือ...มันจัดรูปจัดหน้ายังไงฮึ้.....
เวลาตั้งใจจะเขียนอะไร มักจะเขียนไม่ออก
...เหมือนเวลาเราอยากได้อะไร มักจะไม่ได้ เหมือนกันไหม?
อ่า นึกออกละ....ในวันหยุดจากการทำงานทั้ง 5-6 วันต่อสัปดาห์
จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่อยากจำทำแล้วเตรียมของ หรือบางครั้งจะคิดถึงว่าที่ห้องมีอะไรบ้าง ทำอะไรได้บ้าง
และนั่งดู Youtube ในบางวัน บางเรื่องราว กิน อยู่ ใช้ชีวิต ฟังเพลงบ้าง (น้อยมาก)
เปิดเข้าไปอย่างเรื่อง โยเกิร์ต ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอะไรคือ "แรงบันดาลใจ" ให้ลองทำ แต่ปกติจะกินโยเกิร์ตรสธรรมชาติ กับซีเรียลในยามเช้าของบางวันอยู่แล้ว
....เราไม่จะเป็นต้องเรียนจบสาขานั้นๆ ก่อนที่จะลงมือทำ
....อาหารฝีมือแม่ ไม่ได้ใช้เครื่องมือวัด ไม่ได้ใช้เครื่องมืออะไร แม่ก็ทำอร่อย จนติดใจ
....เราไม่ต้องรอให้มีทุกอย่างครบค่อยลงมือ (ถ้าครบทุกอย่างเสียหมด เราจะต่อยอดอย่างไร คงยากลำบากอยู่ไม่ใช่น้อย)
....ไม่มีพื้นฐานก็แค่ลองทำ ไม่เห็นด้วยตา ก็ต้องสังเกต และลองทำ และ "มีความเชื่อ" (อย่างมีเหตผล)
เหมือนน้ำหมักจุลินทรีย์ เราไม่จำเป็นต้องเห็นมันตัวใหญ่เท่าลูกน้ำ ลองทำแล้วรดต้นไม้ มันใบเขียวชอุ่ม แตกยอด ก็ใช้ได้แล้ว
....ทุกๆอย่างล้วนเริ่มแต่มือเรา ไม่ได้เริ่มจากอุตสาหกรรมเครื่องจักร
....เรา มีชีวิต ด้วยตัวเราเอง.....รู้สึกไหม ยิ่งเรา "พึ่งพาความสดวก" มากเท่าไร เรากลับต้องเหนื่อยขึ้นมากเท่านั้น....เรา "รับภาระความสดวกสบาย ที่ตัวเองยื้อมือไปรับมา"
ฉันชอบความเรียบง่าย สบายๆ
อยู่ไหนก็ได้ ถ้าเรามี "วินัย" ทำในสิ่งที่ควรทำในเวลานั้นๆ" ไม่ว่าจะอยู่ไหน ทำอะไร เราก็เจริญได้ เป็นที่ไว้วางใจ เพราะ "วินย" ทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้น ทำงานบ้านนอกอากาศดี มีวินัย ไม่ต้องวิ่งวุ่นในเมือง เงินเดือนก็พอเลี้ยงชีพท่ามกลางทุ่งนาได้แล้ว (บรรยกาศในฝันเลยหอพักริมทุ่ง ความสุขเล็กๆ)
ดังคำที่ว่า ชีวิต ต้องง่าย ถ้ายาก แสดงว่ามันผิด
...วกกลับไปเรื่อง Youtube อาทิตย์ก่อน ดูเรื่องราวอาหารจีน เป็นวรรคเป็นเวร ได้ข้อคิดมากมาย
อาหารดีๆ หรูหรา มันก็แค่เรื่องธรรมดาในชีวิตเค้า....มันไกลเกินเราจะไปกินมันเลยแพง
หลายๆอย่างเราทำเองได้ เวลาเข้าดูวีดีโอ "Home made " จะมีเยอะมาก คำๆนี้ ฝรั่งสอนการใช้ชีวิตด้วยตัวเองเยอะ
เรารับวัฒนธรรมความสดวกสบาย จากสื่อ
จนแม้แต่เรื่องง่ายๆ อย่างโยเกิร์ต ที่เราไม่คิดว่าจะทำได้ ทำได้เฉพาะระดับอุตสาหกรรม
จริงๆมันก็เริ่มจากในครัว
เราพาโลกไปไกลมาก...ไกลจนคิดว่า ของสดวกซื้อ จะหาได้เฉพาะในร้านสดวกซื้อ เราทำอะไรเอง แทบไม่ได้เลย.....
จริงๆมันเริ่มจากตัวเรา
เราอยากทำโน่น นี่ นั่น หรือแม้แต่ "อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย" แต่เราก็พยายาม หาหนทางที่จะไปถึง ความเรียบง่าย วางเส้นทางไว้อย่างยุ่งยาก ซับซ้อน....จนบางครั้งทิ้งแผนการ "มีชีวิตที่เรียบง่าย" ลงเบาๆ
...เพราะเรา "ไม่มั่นคง"
นอนละ วันหลังมาเขียนใหม่
อิอิ

คือ...มันจัดรูปจัดหน้ายังไงฮึ้.....
เวลาตั้งใจจะเขียนอะไร มักจะเขียนไม่ออก
...เหมือนเวลาเราอยากได้อะไร มักจะไม่ได้ เหมือนกันไหม?
อ่า นึกออกละ....ในวันหยุดจากการทำงานทั้ง 5-6 วันต่อสัปดาห์
จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่อยากจำทำแล้วเตรียมของ หรือบางครั้งจะคิดถึงว่าที่ห้องมีอะไรบ้าง ทำอะไรได้บ้าง
และนั่งดู Youtube ในบางวัน บางเรื่องราว กิน อยู่ ใช้ชีวิต ฟังเพลงบ้าง (น้อยมาก)
เปิดเข้าไปอย่างเรื่อง โยเกิร์ต ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอะไรคือ "แรงบันดาลใจ" ให้ลองทำ แต่ปกติจะกินโยเกิร์ตรสธรรมชาติ กับซีเรียลในยามเช้าของบางวันอยู่แล้ว
....เราไม่จะเป็นต้องเรียนจบสาขานั้นๆ ก่อนที่จะลงมือทำ
....อาหารฝีมือแม่ ไม่ได้ใช้เครื่องมือวัด ไม่ได้ใช้เครื่องมืออะไร แม่ก็ทำอร่อย จนติดใจ
....เราไม่ต้องรอให้มีทุกอย่างครบค่อยลงมือ (ถ้าครบทุกอย่างเสียหมด เราจะต่อยอดอย่างไร คงยากลำบากอยู่ไม่ใช่น้อย)
....ไม่มีพื้นฐานก็แค่ลองทำ ไม่เห็นด้วยตา ก็ต้องสังเกต และลองทำ และ "มีความเชื่อ" (อย่างมีเหตผล)
เหมือนน้ำหมักจุลินทรีย์ เราไม่จำเป็นต้องเห็นมันตัวใหญ่เท่าลูกน้ำ ลองทำแล้วรดต้นไม้ มันใบเขียวชอุ่ม แตกยอด ก็ใช้ได้แล้ว
....ทุกๆอย่างล้วนเริ่มแต่มือเรา ไม่ได้เริ่มจากอุตสาหกรรมเครื่องจักร
....เรา มีชีวิต ด้วยตัวเราเอง.....รู้สึกไหม ยิ่งเรา "พึ่งพาความสดวก" มากเท่าไร เรากลับต้องเหนื่อยขึ้นมากเท่านั้น....เรา "รับภาระความสดวกสบาย ที่ตัวเองยื้อมือไปรับมา"
ฉันชอบความเรียบง่าย สบายๆ
อยู่ไหนก็ได้ ถ้าเรามี "วินัย" ทำในสิ่งที่ควรทำในเวลานั้นๆ" ไม่ว่าจะอยู่ไหน ทำอะไร เราก็เจริญได้ เป็นที่ไว้วางใจ เพราะ "วินย" ทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้น ทำงานบ้านนอกอากาศดี มีวินัย ไม่ต้องวิ่งวุ่นในเมือง เงินเดือนก็พอเลี้ยงชีพท่ามกลางทุ่งนาได้แล้ว (บรรยกาศในฝันเลยหอพักริมทุ่ง ความสุขเล็กๆ)
ดังคำที่ว่า ชีวิต ต้องง่าย ถ้ายาก แสดงว่ามันผิด
...วกกลับไปเรื่อง Youtube อาทิตย์ก่อน ดูเรื่องราวอาหารจีน เป็นวรรคเป็นเวร ได้ข้อคิดมากมาย
อาหารดีๆ หรูหรา มันก็แค่เรื่องธรรมดาในชีวิตเค้า....มันไกลเกินเราจะไปกินมันเลยแพง
หลายๆอย่างเราทำเองได้ เวลาเข้าดูวีดีโอ "Home made " จะมีเยอะมาก คำๆนี้ ฝรั่งสอนการใช้ชีวิตด้วยตัวเองเยอะ
เรารับวัฒนธรรมความสดวกสบาย จากสื่อ
จนแม้แต่เรื่องง่ายๆ อย่างโยเกิร์ต ที่เราไม่คิดว่าจะทำได้ ทำได้เฉพาะระดับอุตสาหกรรม
จริงๆมันก็เริ่มจากในครัว
เราพาโลกไปไกลมาก...ไกลจนคิดว่า ของสดวกซื้อ จะหาได้เฉพาะในร้านสดวกซื้อ เราทำอะไรเอง แทบไม่ได้เลย.....
จริงๆมันเริ่มจากตัวเรา
เราอยากทำโน่น นี่ นั่น หรือแม้แต่ "อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย" แต่เราก็พยายาม หาหนทางที่จะไปถึง ความเรียบง่าย วางเส้นทางไว้อย่างยุ่งยาก ซับซ้อน....จนบางครั้งทิ้งแผนการ "มีชีวิตที่เรียบง่าย" ลงเบาๆ
...เพราะเรา "ไม่มั่นคง"
นอนละ วันหลังมาเขียนใหม่
อิอิ

สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)