วันพุธที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557

ครบรอบ 4 ปีที่แม่จากไป

1461 วันแล้วที่แม่ไม่ได้อยู่ด้วย คนดี ดีจนตาย ตายแล้วฝากโครงกระดูกไว้ให้คณะแพทยศาสตร์ มข. ไว้เรียนต่อ แม่คนดีมาก เลี้ยง ดูแลตายาย ส่งเสียเลี้ยงดูน้องๆ(น้า) ไม่เคยมีปัญหากับใคร เรียบง่าย อีกไม่กี่เดือนจะได้รับปริญญาลูกก็ไม่อยู่ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย
....ทุกวันนี้ทำทุกอย่างให้พ่อ
เพราะไม่อยากเป็นแค่คนคิดจะกี
แค่คิดจะกตัญญู
คิดจะให้ท่าน เหมือนที่ท่านให้
ไม่อยากทำได้แค่คิด เสียแม่ไปพอแล้ว ไม่อยากคิด อยากทำอะไรในวันที่สายไปแล้ว พ่อแม่ ไม่ใช้อิฐ ปูน จะรอเราประสบความสำเร็จโดยไม่ผุกร่อน เราโตขึ้น 1 วัน ท่านแก่ลง 1 วัน

วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2557

วันนี้เป็นวันหนึ่งที่เหนื่อยมากกับการทำงาน และได้ "รองาน" และ "งานผิด" ......สิ้นสุดวัน จึงได้ข้อสรุปหนึ่งว่า ในวันที่เราต้องก้าวข้ามไปจากตำแหน่งเดิม ต้องรู้จักมองข้าม "ความผิดของผู้อื่น" เพราะเขาคงไม่อยากทำงานออกมาแล้วผิด ชีวิตที่ก้าวหน้าต้อง มองไปมากกว่า ทำผิด ต้องมองไปว่าทำอย่างไรให้เค้าทำงานให้เราได้ถูกต้อง....หัวหน้าที่ได้เข้าไปนั่งในใจลูกน้อง คือ "เข้าใจว่าไม่มีใครอยากทำงานที่ผิดมาส่ง" .....แต่ช่างเป็นการใช้พลังงานในชีวิตสูงเหลือเกิน เลิกงานถึงกับหมดพลัง.......กว่าจะเป็นผู้ใหญ่


วันจันทร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557

วันนีัฝนตก

เลิกงานแล้ว
จะหกโมงแล้ว
อึ่งอ่างร้อง อื้ดดด อื้ดดดด
ตกลงอึ่งอ่าง หรือรถเสียเนี่ย 555
ใช้สายตาในการทำงานเยอะ จ้องคอมฯ ไม่สบายตาเลย
วันนี้เป็นแม่ค้า ลืมออเดอร์บ้าง แหม่ แย่จริงๆเลยเรา
สนุกดีเหมือนกันนะ หาตังด้วยแรงตัวเอง

วันอังคารที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2557

เรียงร้อยเรื่องราวชีวิต ที่ขาดหาย


กำลังหารูป เพื่อเรียงร้อยเรื่องราว ว่ามีรักมากมายพร้อมที่จะมอบให้น้องขวัญ
...(ตาลายหาก้อปปี้รูป จากเพื่อน อาจจะไม่ได้ใส่เครดิต ค่อยว่ากันเนาะ เพื่อนกานๆ
คิดถึงเพื่อน)

ฉันพอจะเข้าใจการสูญเสีย......ในวันนั้น เมื่อมันผ่านไป...
นิยามคำว่า "รัก" "คิดถึง" "ห่วงใย" หรือ "สุข" "ทุกข์"
นิยามของคำเหล่านี้ จะเปลี่ยนไปตลอดกาล

แต่เรายังคงอยู่ต่อไป เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ของครอบครัว และคนรอบข้าง
.....แม้ทุกๆอย่างจะเปลี่ยน แต่เราจะมีสิ่งใหม่มาทดแทน อยู่ และก้าวไปข้างหน้า ด้วยรักที่เรามีให้เขา เป็นคนดีให้คนที่เรารักได้ชื่นใจ



วันนี้งานหนัก เหนื่อยดี นานๆมีที ธรรมดาชีวิต ใช้ความคิดเยอะบ้าง บางเวลา


to be continued


(_ _)zzZZZ


วันจันทร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557

พอดีๆ เรียบง่าย

....เอ่อ....เข้ามาเขียนบล็อก เป็นครั้งที่ 2
คือ...มันจัดรูปจัดหน้ายังไงฮึ้.....
เวลาตั้งใจจะเขียนอะไร มักจะเขียนไม่ออก
...เหมือนเวลาเราอยากได้อะไร มักจะไม่ได้ เหมือนกันไหม?

อ่า นึกออกละ....ในวันหยุดจากการทำงานทั้ง 5-6 วันต่อสัปดาห์
จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่อยากจำทำแล้วเตรียมของ หรือบางครั้งจะคิดถึงว่าที่ห้องมีอะไรบ้าง ทำอะไรได้บ้าง
และนั่งดู Youtube ในบางวัน บางเรื่องราว กิน อยู่ ใช้ชีวิต ฟังเพลงบ้าง (น้อยมาก)

เปิดเข้าไปอย่างเรื่อง โยเกิร์ต ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอะไรคือ "แรงบันดาลใจ" ให้ลองทำ แต่ปกติจะกินโยเกิร์ตรสธรรมชาติ กับซีเรียลในยามเช้าของบางวันอยู่แล้ว
....เราไม่จะเป็นต้องเรียนจบสาขานั้นๆ ก่อนที่จะลงมือทำ
....อาหารฝีมือแม่ ไม่ได้ใช้เครื่องมือวัด ไม่ได้ใช้เครื่องมืออะไร แม่ก็ทำอร่อย จนติดใจ
....เราไม่ต้องรอให้มีทุกอย่างครบค่อยลงมือ (ถ้าครบทุกอย่างเสียหมด เราจะต่อยอดอย่างไร คงยากลำบากอยู่ไม่ใช่น้อย)
....ไม่มีพื้นฐานก็แค่ลองทำ ไม่เห็นด้วยตา ก็ต้องสังเกต และลองทำ และ "มีความเชื่อ" (อย่างมีเหตผล)
เหมือนน้ำหมักจุลินทรีย์ เราไม่จำเป็นต้องเห็นมันตัวใหญ่เท่าลูกน้ำ ลองทำแล้วรดต้นไม้ มันใบเขียวชอุ่ม แตกยอด ก็ใช้ได้แล้ว
 ....ทุกๆอย่างล้วนเริ่มแต่มือเรา ไม่ได้เริ่มจากอุตสาหกรรมเครื่องจักร
....เรา มีชีวิต ด้วยตัวเราเอง.....รู้สึกไหม ยิ่งเรา "พึ่งพาความสดวก" มากเท่าไร เรากลับต้องเหนื่อยขึ้นมากเท่านั้น....เรา "รับภาระความสดวกสบาย ที่ตัวเองยื้อมือไปรับมา"

ฉันชอบความเรียบง่าย สบายๆ
อยู่ไหนก็ได้ ถ้าเรามี "วินัย" ทำในสิ่งที่ควรทำในเวลานั้นๆ" ไม่ว่าจะอยู่ไหน ทำอะไร เราก็เจริญได้ เป็นที่ไว้วางใจ เพราะ "วินย" ทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้น ทำงานบ้านนอกอากาศดี มีวินัย ไม่ต้องวิ่งวุ่นในเมือง เงินเดือนก็พอเลี้ยงชีพท่ามกลางทุ่งนาได้แล้ว (บรรยกาศในฝันเลยหอพักริมทุ่ง ความสุขเล็กๆ)

ดังคำที่ว่า ชีวิต ต้องง่าย ถ้ายาก แสดงว่ามันผิด
...วกกลับไปเรื่อง Youtube อาทิตย์ก่อน ดูเรื่องราวอาหารจีน เป็นวรรคเป็นเวร ได้ข้อคิดมากมาย
อาหารดีๆ หรูหรา มันก็แค่เรื่องธรรมดาในชีวิตเค้า....มันไกลเกินเราจะไปกินมันเลยแพง

หลายๆอย่างเราทำเองได้ เวลาเข้าดูวีดีโอ "Home made " จะมีเยอะมาก คำๆนี้ ฝรั่งสอนการใช้ชีวิตด้วยตัวเองเยอะ
เรารับวัฒนธรรมความสดวกสบาย จากสื่อ
จนแม้แต่เรื่องง่ายๆ อย่างโยเกิร์ต ที่เราไม่คิดว่าจะทำได้ ทำได้เฉพาะระดับอุตสาหกรรม
จริงๆมันก็เริ่มจากในครัว

เราพาโลกไปไกลมาก...ไกลจนคิดว่า ของสดวกซื้อ จะหาได้เฉพาะในร้านสดวกซื้อ เราทำอะไรเอง แทบไม่ได้เลย.....
จริงๆมันเริ่มจากตัวเรา
เราอยากทำโน่น นี่ นั่น หรือแม้แต่ "อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย" แต่เราก็พยายาม หาหนทางที่จะไปถึง ความเรียบง่าย วางเส้นทางไว้อย่างยุ่งยาก ซับซ้อน....จนบางครั้งทิ้งแผนการ "มีชีวิตที่เรียบง่าย" ลงเบาๆ
...เพราะเรา "ไม่มั่นคง"

นอนละ วันหลังมาเขียนใหม่
อิอิ






วันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2557

สวัสดี Blogger และขอบคุณมากสำหรบชื่อบล็อก "PORDEE" (พอดี)

......นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการเขียนบล็อก.....เคยลองสร้างเมื่อสมัยเข้ามหาวิทยาลัยใหม่ๆ Blogspot หายไปกับกาลเวลาแล้วล่ะ
แต่ความชอบเขียน ชอบจดบันทึก(เฉพาะสิ่งที่ชอบนะไม่รวมเรื่องเรียน 555 ไม่งั้นคงเก่งไปแล้ว)

มีเพื่อนบอกน่าจะลองเขียนบล็อกนะ
ผสมกับ โพสต่างๆบนเฟสบุคนั้น มีประโยชน์บ้าง ไม่มีประโยชน์บ้าง ควรดูไว้ทำตามบ้าง และควรดูไว้เพื่อไม่ทำตามบ้าง 555 บางทีมันก็หายไปตามกาลเวลา เลื่อนหาไม่เจอแล้ว ในคราวจำเป็น เลยน่าจะทำไว้แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ สมุดบันทึกก็ลองเอามาสแกนแปะๆ ก็ได้

...เข้ามาถึง สมัครใช้งานบนแพลตฟอร์ม Blogger เพราะเชื่อมโยงอีเมล์ กูเกิ้ล ไว้ เป็นของกูเกิ้ล เตรียมตัวชรา จะได้ไม่ต้องมีอีเมล์หลายอัน แค่นี้ความจำก็เสื่อมแย่แล้วเนี่ย

เสร็จแล้วมาเลือกที่อยู่ (URL) เลือกตั้งนานนนนน(แมลงวันไข่จนจะเป็นตัว) ก็ไม่ผ่านสักที จนมาได้ชื่อว่า pordeepordee คือว่า พอดีเดียวมันไม่พอใช่ไหม งั้นดับเบิ้ลพอดีก็แล้วกันเนาะ

....บล็อกที่พยายามวิ่งหาความพอดี ในชีวิต หาไปเรื่อย พอจะเจอ ก็เกิดความไม่พอดีให้ เดินหาความพอดีต่อ.....เราเกิดมามีสองเท้าเพื่อก้าวไปข้างหน้า แต่ก็ถอยหลังได้บ้าง อย่างช้าๆ ไม่งั้นเราคงวิ่งถอยหลังโอลิมปิกแล้วล่ะ.......
น่าจะใช่แล้วนะ ชีวิตก้าวไปข้างหน้าได้แบบเนิบๆ และเร็วได้ แต่ถอยหลังก็ถอยได้ แต่อย่าเร็ว และบ่อยไป มันเหนื่อย มันเมื่อยนะ เดินถอยหลัง

....แหม่ มีให้ใส่แบบ โคด HTML ด้วย ลำรึกสมัยเรียนมัธยมต้นเลย...สงสัยจะได้ "กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง" เพราะบล็อกนี้แหละ

ขอบคุณเก๋ และแพท มากที่แนะนำให้เขียน....ทำให้เราพบความสนุกใหม่ ^_^ บนนี้